بررسی مقایسه ای تأثیر پیش گیرانه ی استفاده از دو روش لیدوکائین وریدی و پیروکسیکام عضلانی بر شدت درد بعد از عمل در اعمال جراحی قسمت تحتانی شکم تحت بیهوشی عمومی

مقدمه: مطالعه ی حاضر با هدف تعیین میانگین و مقایسه ی شدت درد بعد از عمل در دو روش لیدوکائین وریدی و پیروکسیکام عضلانی در اعمال جراحی قسمت تحتانی شکم به انجام رسید. روش ها: در یک مطالعه ی کارآزمایی بالینی، 96 بیمار کاندیدای اعمال جراحی تحتانی شکم در سه گروه دریافت کننده ی نرمال سالین، لیدوکائین و پیروکسیکام توزیع شدند. هر سه گروه، تا 24 ساعت بعد از عمل از نظر شدت درد بعد از عمل، اولین زمان دریافت مسکن و دز مسکن دریافتی بررسی و مقایسه شدند. یافته ها: شدت درد از بدو ورود به ریکاوری تا 24 ساعت بعد از عمل، بین سه گروه تفاوت معنی داری داشت و گروه نرمال سالین شدت درد بیشتری داشتند (001/0 > p). میانگین دز مسکن دریافتی در سه گروه نرمال سالین، لیدوکائین و پیروکسیکام به ترتیب 20/42 ± 19/92، 00/45 ± 69/89 و 60/40 ± 00/80 میلی گرم و تفاوت سه گروه معنی دار بود (001/0 > p). همچنین، اولین زمان دریافت مسکن و مدت زمان اقامت در ریکاوری در سه گروه تفاوت معنی داری داشت. گروه نرمال سالین دارای کوتاه ترین زمان برای دریافت مسکن و دز مسکن دریافتی بالاتر بود. به علاوه، زمان دریافت مسکن در گروه لیدوکائین از گروه پیروکسیکام کوتاه تر بود. نتیجه گیری: تجویز پیروکسیکام در بیماران تحت اعمال جراحی تحتانی شکم منجر به کاهش شدت درد بعد از عمل می گردد. از این رو، می توان داروی پیروکسیکام را به عنوان یک داروی کم عارضه در جهت کاهش درد بعد از عمل در اعمال جراحی اندام تحتانی شکم به کار برد.